شرکت آسانسور سازی اوتیس

بلندترین برج تست آسانسور جهان توسط شرکت Otis آسانسور با ارتفاع بیش از 270 متر ساخته می شود. ساخت برجهای تست آسانسور توسط غولهای صنعت آسانسور جهان طی دو دهه اخیر رشد شتابانی داشته، با نگاهی به ساخت برج های تست آسانسور شرکتهای مختلف از قبیل:

قدیمی ترین آسانسور با سابقه ای حدود 134 سال در کاخ سفید آمریکا که به عنوان نماد ریاست جمهوری آمریکا و محل اقامت خصوصی ریاست جمهوری همچنان در حال کار کردن است.

این بنای عظیم که دارای 132 اتاق و 412 درب می باشد ابتدا کاخ ریاست جمهوری نامگذاری شد، اما در سال 1901 بفرمان تئودور روزولت (Theodore Roosevelt) بیست و ششمین رئیس جمهور آمریکا تغییر نام یافت و از آن تاریخ به "کاخ سفید" مشهور شد.

مدتی است در رابطه با پایه موتور گیربکس آسانسور یا همان شاسی موتور گیربکس آسانسور که شاسی موتور و گیربکس نیز نامیده می شود، پرسشهای گوناگونی توسط اعضاء و کابران سایت می شود، لذا در این مقاله سعی شده در حد اطلاعات و تجربیات راجع به این موضوع مطالبی ارائه گردد.

ابتدا در رابطه با پایه موتور، یا شاسی موتور گیربکس آسانسور لازم است یاد آور شوم که  معمولا" شرکتهای مطرح و بزرگ صنعت آسانسور جهان، شیندلر، اوتیس، میتسوبیشی و کنه:

سمت و سوی حرکت و دیدگاههای استراتژیک و راهبردی شرکت های مطرح جهانی در صنعت آسانسور،  پله برقی و پیاده رو متحرک، جهشی بلند به سوی استفاده از تکنولوژی های نوین با هدف حداقل آسیب و صدمه به طبیعت و محیط زیست دارد، که این دیدگاه را می توان در شعارهایی مانند زیر مشاهده نمود:

• استفاده از انرژی پاک و فراوان خورشیدی
• کاهش ضایعات تولید
• تولید آسانسورهای مطلوب از جهت حفظ محیط زیست

صنعت آسانسور ایران نسبت به دیگر صنایع، صنعت نسبتا جوانی است. تاریخچه آن شاید به حدود هشتاد و چند سال قبل باز گردد، البته اگر گفته های بدون مدرک در مورد نصب آسانسور در کاخ گلستان توسط ناصرالدین شاه را نادیده بگیریم، اولین آسانسور ایران در پالایشگاه نفت آبادان،در اواخر حکومت احمد شاه توسط انگلیسی ها نصب گردید،اما آنچه مسلم و قابل بررسی است، اولین آسانسورها در اطراف میدان امام خمینی یا همان میدان توپخانه یا سپه سابق نصب شده، مثل باشگاه افسران، ستاد ارتش، کتابخانه ملی، که البته این آسانسورها اکثرا توسط کارشناسان خارجی با همکاری و کمک نسل اولی های این صنعت نصب و راه اندازی شده است.

 متاسفانه به دلیل عدم وجود آمار و اطلاعات معتبر و اینکه وقایع و اتفاقاتی که از ابتدا در این صنعت نوپا رخ داده، به صورت مدون در جایی ثبت نشده است و اطلاعات دقیقی در دسترس نمی باشد.

آن مقداری هم که هست بیشتر به صورت پراکنده بوده و یا در حافظه قدیمی های این صنعت در حال فراموشی می باشد، لذا می توان با بررسی آثار بجا مانده، جمع آوری مطالب پراکنده، مرور زندگی و سوابق قدیمی ها و آنانی که دیگر در جمع ما نیستند و پا به سن گذاشته های این صنعت، که هنوز در قید حیات می باشند، این اسناد و خاطرات با ارزش را گردآوری نمود. به این طریق حداقل از بزرگان و قدیمی های این صنعت یادی کرد و اطلاعات و خاطره های فراموش شده و با ارزش آنان را از غبار ایام پاک کرده وکلاسه نمود و به مشتاقان و علاقمندان ارائه کرد.

ساختمانهای بلند مرتبه (برج یا آسمانخراش) یکی از نمادهای پیشرفت در مجامع جهانی محسوب می شود، کشورهای پیشرفته در رقابتی سخت و فشرده با یکدیگر در تلاشند تا با طراحی و ساخت آسمانخراشی بلندتر رکورد دار این رقابت پایان ناپذیر باشند.

به همین جهت هر از چندگاهی شاهد پیدایش این غول های سر برافراشته در آسمان این کشورها می باشیم. در روزگاران گذشته و عصر حجر انسانها به صورت گروهی و در سرپناه های طبیعی، کوهها و غارها زندگی می کردند و به مرور با استفاده از عناصر طبیعی موجود در پیرامونشان از قبیل سنگ، چوب درختان، بوته های پر شاخ و برگ، نی نیزارها، شاخ و استخوان حیوانات و شاخ و برگ درختان سرپناه و حصاری برای خود ساختند.

آسانسور وسیله حمل و نقل عمودی است که با سیستم تعلیق و تعادل نیروی محرکه عمل جابه جایی را انجام می دهد، در واقع برای آشنایی بیشتر با این وسیله باید گفت که بشر در قرن های گذشته از بالابر استفاده کرده است اما پایه گذار علمی و طراح آسانسور امروزی دانشمند و ریاضی دان بزرگ اتوود است که با ساختن ماشین اتوود که عبارت بود از دو وزنه که با یک نخ به یکدیگر مربوط می شدند و روی قرقره ها بالا و پایین می رفتند توانست طرح ابتدایی یک آسانسور را ارائه دهد اما اولین آسانسور به شکل امروزی که دارای ترمز ایمنی بود توسط اوتیس در آمریکا ساخته و آزمایش شده و بعد از آن دیگران نیز به ساخت انواع آسانسور دست زدند و صنعت آسانسور شکل گرفت نکاتی درباره ایمنی و استفاده از آسانسور آسانسور راننده یا خلبان ندارد و به صورت شبانه روز آماده کار می باشد مسافرین بیرون آسانسور فرمان احضار می دهند و مبدا و مقصد را مشخص می نمایند و در زمان مناسب پاسخ می دهد بنابراین فشارهای مجدد بر روی دکمه های احضار کابین کاری بیهوده است، مسافرین درون کابین فرمان حرکت می دهند و مقصد را مشخص می نمایند این وسیله قادر به شناسایی مسافرین از نظر سن قد مونث و یا مذکر و بیمار یا سالم بودن و میزان وزن دقیق مسافرین نمی باشد لذا در پاره ای از موارد به وسیله بسیار خطرناکی تبدیل می شود، دکمه های فرمان در محلی نصب شده است که کودکان کمتر از هفت سال قادر به احضار و صدور فرمان نباشند ولی همواره باید به خاطر بسپاریم که هرگز کودکان به تنهایی نباید از این وسیله استفاده نمایند.